ابوعبیده، معمر بن مثنی (بصره ۱۱۰ـ ۲۰۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
ابوعبیده
زادروز بصره ۱۱۰ق
درگذشت ۲۰۹ق
ملیت عربِ ایرانی‌تبار
شغل و تخصص اصلی لُغوی، ادیب و تاریخ‌نگار
آثار الخیل، واژه‌نامه‌ای تحقیقی دربارۀ اسب؛ مجازالقرآن، دربارۀ لغات و تعبیرات دشوار قرآنی؛ اعراب‌القرآن؛ معانی‌القرآن
گروه مقاله زبان شناسی و ترجمه

ابوعُبَیده، مَعْمَر بن مُثنّی (بصره ۱۱۰ - ۲۰۹ق)

(نام کامل: ابوعبیده معمر بن مثنی ثقفی) لُغَوی، ادیب و تاریخ‌نگار ایرانی‌تبار عرب. از مهم‌ترین علمای لغت، تاریخ و فرهنگ اعراب و از شاگردان خلیل بن احمد بود. تحقیقاتش در مناقب و مثالب قبایل عرب او را، شاید به خطا، به شعوبی‌بودن مشهور کرد. ابن ندیم و ابن خَلّکان آثار فراوانی به او نسبت داده‌اند. تألیفات تاریخی ابوعبیده باقی نمانده است، اما ابن اثیر و ابوالفرج اصفهانی از آن‌ها بهره برده‌اند.

از‌جمله آثار اوست: الخیل، واژه‌نامه‌ای تحقیقی دربارۀ اسب؛ مجازالقرآن، دربارۀ لغات و تعبیرات دشوار قرآنی؛ اعراب‌القرآن؛ معانی‌القرآن.