اتابکی، منصوره (تهران ۱۲۹۸ـ همان جا ۱۳۶۳ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

منصوره اَتابکی (تهران ۱۲۹۸ـ همان‌جا ۱۳۶۳ش)

(تخلص: زهره) شاعر ایرانی. در شیوۀ سنتی، به‌ویژه غزل، سرودهایی از او برجای مانده است. در میان دوستداران غزل، از او غزلی به مطلع «تنها تویی در خلوت تنهایی‌ام/ تنها تو می‌خواهی مرا با این همه رسوایی‌ام» شهرتی دارد. در شعر به غزل و دوبیتی و رباعی گرایش بیشتری داشت.

شعرهای او در مجموعۀ سرود زهره (تهران، ۱۳۵۳) گرد آمده است. با آن‌که در رشتۀ بانکداری درس خواند، اما جز مدت کوتاهی در بانک ملی ایران، در این زمینه به‌کار نپرداخت. در نواختنِ سه‌تار مهارت داشت و شاگرد احمد عبادی، نوازندۀ معروف، بود.