اتاقک ابر
اتاقک ابر (cloud chamber)
وسیله‌ای برای ردیابی ذرات یونیده. امروزه منسوخ شده است. این وسیله از محفظه‌ای مجهز به پیستون تشکیل می‌شود که فضای داخلی آن را هوا یا گاز دیگری پرمی‌کند که از بخار آب اشباع شده است. هنگامی‌که حجم داخلی محفظه، بر اثر بیرون کشیدن پیستون، ناگهان منبسط می‌شود، بخار آب درون محفظه سرد می‌شود و ابری از قطرات ریز هرگونه هسته، گردوغبار، یا یون موجود در محفظه را فرا می‌گیرد. ذرات یوننده‌ای که با سرعت زیاد در حال حرکت‌اند، هنگام برخورد با مولکول‌های گاز یا هوا، در مسیرهای مرئی ظاهر می‌شوند. با استفاده از عکس‌هایی که از این مسیرها برداشته‌اند، اطلاعات فراوانی از برهم‌کنش این ذرات با تابش به دست آورده‌اند. این روش آشکارسازی، با استفاده از هلیوم یا هیدروژن مایع به جای هوا یا گاز، و با کاربرد اتاقک جرقه[۱] بهبود یافته است (← آشکارساز_ذرات). اتاقک ابر را چارلز تامسون ریس ویلسون[۲] (۱۸۶۹ـ۱۹۵۹) در دانشگاه کیمبریج ابداع کرد (۱۸۹۷).