اتحادیه جهانی مخابرات
اتّحادیۀ جهانی مخابرات (International Telecommunication Union)
| اتحادیه جهانی مخابرات | |
|---|---|
| نام فارسی | اتحادیه جهانی مخابرات |
| نوع کاربری | از کارگزاری های تخصصی سازمان ملل متحد |
| نام لاتین | International Telecommunication Union |
| نام های دیگر | اتحادیه بین المللی تلگراف |
| سال تاسیس | ۱۸۶۵م |
| دفتر مرکزی(مقر) | ژنو |
| اعضا | ۱۶۲ دولت |
| علت تاسیس / تشکیل | حفظ و گسترش همکاری بین المللی برای استفاده عقلایی از همه گونه مخابرات راه دور؛ پیشبرد توسعه و اداره موثر تسهیلات فنی به منظور بهبود خدمات مخابرات راه دور |
| گروه مقاله | مدیریت و سازمانهای بین المللی |
از کارگزاری‌های تخصصی سازمان ملل متحد پایه‌گذاری‌شده در ۱۸۶۵ با نام «اتحادیۀ بین‌المللی تلگراف» در پاریس. این اتحادیه در ۱۹۳۴ به جای همۀ کارگزاری‌هایی تشکیل شد که پیش از آن در عرصۀ مخابرات راه دور فعال بودند. این اتحادیه که در ۱۹۴۷ در زمرۀ سازمانهای وابسته به سازمان ملل درآمد. فاقد هرگونه منشور دائمی است، ولی موجودیت آن به صورت ادواری براساس توافق میان اعضا تمدید می‌شود. هدف‌های اتحادیه عبارت است از حفظ و گسترش همکاری بین‌المللی برای استفادۀ عقلایی از همه گونه مخابرات راه دور؛ پیشبرد توسعه و ادارۀ مؤثر تسهیلات فنی به منظور بهبود خدمات مخابرات راه دور؛ بالابردن سودمندی و در دسترس عموم قرار دادن آن‌ها؛ و هماهنگ‌سازی اقدامات کشورها برای رسیدن به این هدف‌ها. مسائل مورد توجه خاص این اتحادیه شامل مشکلات و فرصت‌های ناشی از مخابرات راه دور فضایی و بهبود بخشیدن به مخابرات راه دور در کشورهای در حال توسعۀ عضو اتحادیه می‌شود. اتحادیۀ بین‌المللی مخابرات راه دور از ۱۶۲ دولت عضو تشکیل شده است و دفتر مرکزی آن در ژنو قرار دارد. رکن اصلی این اتحادیه کنفرانس تام‌الاختیار است که در شرایط عادی هر پنج سال یک‌بار تشکیل جلسه می‌دهد. این کنفرانس شورایی اجرایی با ۴۱ عضو را انتخاب می‌کند که هر سال یک‌بار برای تصویب بودجۀ اتحادیه و هماهنگ‌سازی فعالیت دیگر ارکان اتحادیه تشکیل جلسه می‌دهد. این ارکان مشتمل‌اند بر دبیرخانۀ عمومی، هیئت بین‌المللی ثبت فرکانس‌ها، کمیتۀ مشورتی بین‌المللی تلگراف و تلفن، و کمیتۀ مشورتی بین‌المللی رادیو. کنفرانس‌های اجرایی جهانی و منطقه‌ای نیز هرچندگاه یک‌بار برای حل و فصل مسائل فنی تشکیل می‌شوند.