اتیل دی کلرارسین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِتیل‌دی‌کلرارسین (ethyldichloroarsine)
گازی سمی. از مارس ۱۹۱۸ در جنگ جهانی اول آلمان‌ها از آن استفاده کردند. قرارگرفتن در معرض آن برای مدتی کوتاه موجب تحریک و التهاب مجاری تنفسی و شُش‌ها می‌شود، اما در مدتی طولانی‌تر می‌تواند کشنده باشد. وجود آرسنیک در این ترکیب علاوه بر عوارض ریوی به علت قدرت جذب سریع، منجر به مسموم‌شدن تمام بدن می‌شود. قرارگرفتن در معرض آن برای مدتی طولانی پوست را نیز می‌سوزاند، لذا این گاز سبب بروز صدمات ریوی، مسمومیت، و تاول می‌شود. این گاز با «اِتر دی‌کلرمتیل[۱]» که همان‌قدر سمی است، ترکیب می‌شد و در گلوله‌های توپ برای بمباران‌ها و پشتیبانی از حملات پیاده‌نظام به‌کار می‌رفت.



  1. dichlormethyl ether