اثر زبک
اَثَرِ زِبِک (Seebeck effect)
در فیزیک، تولید ولتاژ در مداری متشکل از دو فلز متفاوت یا دو نیمرسانای متفاوت، از راه نگهداری نقاط اتصال آنها در دماهای متفاوت. این پدیده را فیزیکدان آلمانی، توماس زِبِک[۱] (۱۷۷۰ـ۱۸۳۱)، کشف کرد. به آن اثر گرمابرقی[۲] نیز میگویند و مبنای کار ترموکوپل[۳] است. این خاصیت عکس اثر پلتیه[۴] است که در آن، عبور جریان برق منجر به ایجاد تفاوت دما در نقاط اتصال فلزهای متفاوت میشود.