اجازه، خط
اِجازه، خط
خطی بین ثلث و رقاع و نسخ. اساس و قواعد آن را یوسف شجری براساس خط جلیل وضع کرد. خط مذکور با خط توقیع تفاوت‌هایی دارد. خط اجازه تا قرن ۹ و ۱۰ق برای نوشتن اجازه‌نامۀ خطاطی به کار می‌رفت به همین علت به این نام شهرت یافته است. عده‌ای آن را با توقیع یکی می‌دانند، اما همان‌گونه که در صبح‌الاعشی آمده با توقیع قدیم یکی نیست و این دو از توابع خط ثلث‌اند. خط اجازه ظریف‌تر از توقیع است، قطِ قلم توقیع کمی مایل به دور است و قطِ قلم اجازه مانند ثلث محرّف کامل است. خط توقیع در ممالک عربی به خط اجازه شهرت یافت.