اختبار

اختبار
(واژه‌ای عربی، به معنی آزمودن، امتحان، آزمایش، تجربه) در اصطلاح تصوف، به کاری گفته می‌شود که باعث پیداشدن چیزی شود و اختبار از خداوند به معنی ظاهرکردن چیزی از اسرار خلق الهی است؛ زیرا علم خداوند را بر دو دسته تقسیم کرده‌اند. یکی علم برآنچه که در لوحِ محفوظ است و آن قبل از وجود هر چیز بوده است و دوم علم بر وجود هر چیزی است که با پیداشدن خلق، آشکار می‌شود. این مفهوم دوم، یعنی پیداشدن دانش خداوندی با ظهور خلق، را اختبار گویند و در اصطلاح صوفیان امتحان خداوند از افراد صادق است تا آنان با انجام آن به جایگاه خواص برسند و انجام امتحانشان حجتّی شود بر مؤمنان و وسیله‌ای برای ادب سالکان و مریدان، تا به این وسیله هم اسرار خلق دانسته شود و هم مقام افراد صادق بالا رود.