اخترشناسی فروسرخ
اخترشناسی فروسرخ (infrared astronomy)
بررسی تابش فروسرخ[۱] ایجادشده براثر گاز و غبار نسبتاً سرد فضا، ازجمله نواحی اطراف محل تشکیل ستارهها[۲]. در ۱۹۸۳، ماهوارۀ فروسرخ اخترشناسی امریکایی ـ هلندی ـ بریتانیایی[۳] تقریباً از سراسر آسمان، در طول موجهای فروسرخ، نقشهبرداری کرد. این ماهواره پنج دنبالهدار[۴] جدید، هزاران کهکشان[۵] درحال انفجارهای تشکیل ستاره، و سامانههای سیارهای[۶] احتمالیِ درحال شکلگیری در اطراف چند دَه ستاره را یافت. ستارهها[۷] و ابرهای گازی[۸] نور خود را در نواحی دور و میانۀ فروسرخ گسیل میکنند. رصدخانۀ فضایی فروسرخ[۹]، که در ۱۹۹۵ پرتاب شد، طول موج عریضی، از ۳۰ تا ۲۰۰ میکرومتر را در این ناحیه رصد کرد. این رصدخانه ۱۰هزار بار حساستر از ماهوارۀ فروسرخ اخترشناسی است و کوتولههای قهوهای[۱۰] را جستوجو میکند. این اجسام تودههای گازی سردی کوچکتر از خورشیدند.