استاخانوویسم
اِسْتاخانوویسم (Stakhanovism)
جنبشی که در اتحاد شوروی[۱] با هدف افزایش تولید صنعتی با استفاده از روشهای بهبود کارآیی ایجاد شد (۱۹۳۵). جنبش به نام آلکسی گریگورویچ استاخانوف[۲] خوانده شد که در معادن زغالسنگ دونِتْس[۳] کار میکرد و با نظام تقسیم کار، تولید روزانه را هفت برابر کرده بود. دولت شوروی، بهمنظور تضمین موفقیت برنامۀ پنجساله[۴]، جنبش استاخانوف را با پرداخت دستمزد و مزایای بالاتر تشویق کرد. استاخانوویسم در سایر کشورها با مخالفت روبهرو شد چون اتحادیههای کارگری آن را نوعی نظام شتابزده تلقی میکردند. پس از جنگ جهانی دوم، جنبش استاخانوویسم بهتدریج از بین رفت.