استانیلید
اَسِتانیلید (acetanilide)
ماده‌ای بلوری با فرمول شیمیایی C۶H۵NHCOCH۳، حاصل از واکنش بین آنیلین[۱] و اسید استیک بلوری[۲]. در ۱۸۸۶، استانیلید برای اولین‌بار به منزلۀ داروی ضدّ تب (تب‌بُر)[۳] در طب به کار رفت. این ترکیب خواص ضدّ درد[۴] نیز دارد. مصرف بیش از حد آن باعث افزایش متهموگلوبین خون[۵] می‌شود. در حال حاضر، برای کاهش تب بیشتر از پاراستامول[۶] استفاده می‌کنند، که خاصیت سمی کمتری دارد.