استعاره وفاقیه

اِستعارۀ وِفاقیه
استعاره‌ای که در آن جمع مستعارٌمنه و مستعارٌله ممکن باشد، مانند آن‌که «راه نمودن» را استعاره از «زندگی» بدانیم و بگوییم «مرده را اگر بیاموزی و راه بنمایی زنده خواهد شد» که در آن «زندگی» و «راه نمودن» دو ویژگی‌ مجموع‌شده در یک شخص‌اند.