اسوره
اَسورِه (Asure)
در بخشهای کهن ریگ ـ ودا[۱] (سرودهای ستایش خدایان)، از منظومههای چهارگانه ودایی[۲] بهزبان کهن سانسکریت[۳]، به معنای وجود الهی، خدا، و نمایندۀ بزرگ خدایان. این کلمه به مرور زمان به معنی نمایندۀ اهریمن و دشمن خدایان بهکار رفته است. اسوره معادل اهورا است که در اوستا بهمعنی بزرگ و سرور بهکار رفته است.