اسپری، راجر (۱۹۱۳ـ۱۹۹۴)
| راجر اسپری Roger Sperry | |
|---|---|
| زادروز |
هارتفورد، کانتیکت ۱۹۱۳م |
| درگذشت | ۱۹۹۴م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کالج اوبرلین (روان شناسی)- دانشگاه شیکاگو (جانورشناسی) |
| شغل و تخصص اصلی | عصب شناس |
| گروه مقاله | پزشکی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۸۱) |
اِسْپِری، راجِر (۱۹۱۳ـ۱۹۹۴)(Sperry, Roger)
عصب‌شناس[۱] امریکایی. به‌سبب پژوهش‌هایش در زمینۀ تخصصی‌شدن عملکرد[۲] نیمکره‌های مخ، جایزۀ فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۸۱ را با دیوید هوبل[۳] و تورستن ویزل[۴] دریافت کرد. هابل و ویزل در زمینۀ درک بینایی[۵] تحقیق می‌کردند. اسپری دربارۀ چگونگی اتصال عصب‌ها به یکدیگر در زمان مناسب و به‌منظور تشکیل سیناپس‌های درست در رویان[۶] تحقیق می‌کرد. در ۱۹۵۴، تحقیقاتش را روی مغز حیواناتی که ارتباط بین دو نیمکرۀ مخ آن‌ها قطع شده بود آغاز کرد تا چگونگی تخصصی‌شدن عملکرد دو نیمکرۀ مخ را برای اعمال گوناگون دریابد. همچنین، اثر قطع ارتباط دو نیمکرۀ مخ با یکدیگر را بر رفتار و فعالیت‌های بدنی انسان بررسی کرد و دریافت نیمکرۀ چپ مخ عمدتاً در مهارت‌های کلامی و نوشتاری، منطق و قدرت استنتاج دخیل است و نیمکرۀ راست بیشتر در زمینۀ شناخت بینایی، و بیان هنری. کار او اساس عصب‌زیست‌شناسی تکوینی انسان[۷] و روان‌زیست‌شناسی[۸] را تشکیل داد. اسپری در هارتفورد[۹]، واقع در کانتیکت[۱۰]، زاده شد. در کالج اوبرلین[۱۱]، در رشتۀ روان‌شناسی، و در دانشگاه شیکاگو، در رشتۀ جانورشناسی، درس خواند. در دانشگاه‌های هاروارد و شیکاگو کار می‌کرد و در ۱۹۵۲، استاد انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا[۱۲] شد.