اسپچناه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی


اَسپَچَناه

(یا: اَسپَچَنا؛ اَسپَثینِس‌) به‌ معنی‌ اسب‌دوست‌،‌ از بزرگان‌ مادی‌ دربار داریوش‌ بزرگ و رئیس‌ تشریفات‌ خشیارشا اول از سال‌ ۴م‌ تا سال‌ ۱۹م‌. به‌ دستور کمبوجیه‌، پرکشاسپه‌ پدر اسپچناه‌، بردیا را کشت‌. در سنگ‌نبشتۀ‌ بیستون‌ نام اسپچناه‌، اردومنش‌ (اردیمنش‌) آمده است. در سنگ‌نگارۀ‌ آرامگاه‌ داریوش‌، اسپچناه‌ در مقام‌ جامه‌دار او‌، زیر گَوبَروَه‌، نیزه‌ دار شاه‌، در حال‌ حمل‌ ترکش‌ و کمان‌ و تبرزین‌ داریوش‌ است‌. در نقش‌ مهر اسپچناه‌، که‌ اثر آن‌ در لوح‌های‌ گلی‌ تخت‌ جمشید بر جای‌ مانده‌ است‌، در میان‌ دو نخل،‌ یک‌ پهلوان‌ با لباس‌ پارسی‌ و تاجی‌ مضرس‌ نقش‌ شده‌، که‌ با دستانش گریبان‌ دو شیری‌ را که‌ در دو طرف‌ او ایستاده‌اند گرفته‌ است‌.