اسیری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اسیری (ز ۹۶۷ق)

شاعر ایرانی. در روزگار شاه طهماسب اول صفوی به استانبول رفت. در آن‌جا به ملازمان سلطان سلیمان قانونی پیوست و منظومه‌ای با نام صفات‌النبی در شرح جنگ‌های پیامبر (ص) به نام او سرود. اسیری در این مثنوی از دیوان و از خمسۀ خود یادکرده و خود را هم‌شأن عبدالرحمن جامی دانسته است.