اعجاز البیان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِعْجازُ‌البَیان

(یا: اِعجازُالبَیانِ فی تأویل أُمّ‌القرآن) کتابی به عربی، در تفسیر عرفانیِ سورۀ مبارکۀ حمد (فاتحة‌الکتاب)، نوشتۀ صدرالدینِ قونوی. قونوی آن‌گونه‌که خود در مقدمۀ کتاب آورده است، در این تفسیرِ بسیار گسترده، تنها حاصلِ اندیشه و مواجید خود را ضبط کرده و به نقلِ سخنانِ مفسران و متفکران پیش از خود نپرداخته است. گفتنی است که تفسیر سورۀ مبارکۀ حمد، تنها دست‌مایۀ این کتاب است، چون اغلب مطالب بسیار متنوعِ مطرح‌شده در آن، ارتباط چندانی با تفسیر آن سوره ندارد. زبان رساله نیز بسیار دشوار و دیریاب است، و از این‌ جهت، در میان دیگر آثار خود قونوی نیز، که به ایجاز و دشواری شهره‌اند، یگانه‌ است. این رسالۀ بزرگ به چاپ رسیده و به فارسی هم ترجمه شده است.