اَعْرَج بُخارایی (نیمۀ اول قرن ۷ق)(حکیم شمسی) شاعر ایرانی. در قالبهای قطعه، قصیده و رباعی شعر میسرود و در هجوگویی استاد بود. عوفی در لبابالالباب از او به نیکی یاد میکند و میگوید که با او دوستی داشته است.
