افشار شیرازی، احمد (شیراز ـ۱۳۶۳ش)

احمد افشار شیرازی;
زادروز	شیراز;
درگذشت	۱۳۶۳ش
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	کتاب شناس
شغل و تخصص های دیگر	پژوهشگر
آثار	مانی و مانویت
گروه مقاله	علم کتابداری و کتاب

کتاب‌شناس و محقق ایرانی. ابتدا در شیراز به دبیری زبان و ادبیات فارسی و عربی اشتغال داشت و پس از مدتی راهی تهران شد. در دبیرستان‌های تهران به تدریس پرداخت. کم‌کم به‌خاطر شرکت در انجمن‌های مختلف ادبی مثل انجمن ایران‌شناسی که ابراهیم پورداوود برپا می‌کرد با اشخاصی چون منوچهر ستوده، مصطفی مقرّبی، عباس زریاب خویی، و ایرج افشار آشنا شد و به حلقۀ آنان پیوست. وی عادت داشت به تمام کتاب‌فروشی‌ها، دست‌فروشی‌ها و کهنه‌فروشی‌ها سر بزند و هر کتابی که ارزش علمی داشت خریداری کند. وی بارها مجموعه‌های گران‌بهایی را فراهم آورد، اما به خاطر گذران زندگی مجبور شد آن‌ها را به مجلس شورا، دانشگاه تهران، و دانشگاه شیراز بفروشد. شخصی بسیار دقیق بود، کتاب‌های فارسی و عربی را خوب می‌شناخت. در دانشگاه‌های تهران و شیراز نیز تدریس می‌کرد. ایرج افشار وی را از کتاب‌شناسان درجه اول ۴۰ سال اخیر می‌داند. اما با این همه فضل، علاقه‌ای به نوشتن دانسته‌های خود نداشت و تنها دو اثر از وی باقی مانده است. مانی و مانویت که به تشویق و راهنمایی سید حسن تقی‌زاده از متون فارسی و عربی فراهم آورده است. دیگری تجدید طبع از پرویز تا چنگیز تألیف سیدحسن تقی‌زاده که به دلیل سخت‌گیری‌های افشار بر معرب‌بودن متن، چاپ آن از ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۹ به‌طول انجامید.