افلاس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِفلاس
(در لغت به‌معنای بی‌چیزی و تنگدستی) کسی که دارایی او برای پرداخت دیونش کافی نباشد، مفلس نامیده می‌شود. افلاس اصطلاحی فقهی است که در متون قانونی جای خود را به اعسار داده است. مطابق قانون اعسار مصوب دی‌ماه ۱۳۱۳ش، که قانون اعسار و افلاس مصوب ۱۳۱۰ را فسخ کرده، عنوان افلاس از بین رفته است و از آن تاریخ دیگر دعوایی به‌عنوان افلاس پذیرفته نمی‌شود. تاجر مشمول قانونِ تجارت و ورشکستگی است و غیرتاجر که توانایی پرداخت بدهی خود را نداشته باشد، مشمول قانون اعسار است.نیز ← اعسار