اقلیت های قومی

اَقَلیَّت‌هایِ قومی (ethnic minorities)

گروهی از افرادی که از لحاظ نژاد یا رنگ پوست یا خاستگاه ملی، دینی، یا فرهنگی با گروه مسلط، غالباً جمعیت اکثریت، کشوری که در آن به سر می‌برند تفاوت دارند. هویت متفاوت اقلیت قومی ممکن است به شیوه‌های گوناگونی از سنّت‌ها، سبک زندگی، زبان یا لهجه، پوشاک، و ترجیحات غذایی گرفته تا نگرش‌ها، ارزش‌های اخلاقی، و باورهای اقتصادی یا سیاسی خاص تأیید شدۀ اعضای گروه جلوه‌گر شود. ویژگی‌های متفاوت اقلیت اگرچه به رسمیت شناخته می‌شود، اما لزوماً از طرف جامعۀ بزرگ‌تری که اعضای اقلیت در آن به سر می‌برند پذیرفته نمی‌شود. سرشت رابطۀ میان اقلیت قومی با جامعۀ بزرگ‌تر معمولاً تعیین‌کنندۀ این مسئله است که آیا گروه اقلیت در جهت جذب و هضم در دل جامعۀ بزرگ‌تر حرکت می‌کند یا در جهت منفک‌کردن خویش از این جامعه. اکثریت، در برخی از نمونه‌ها، اقلیت‌های قومی را حذف کرده است؛ وضعیت امریکاییان افریقایی‌تبار در ایالت‌های جنوبی امریکا در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم نمونۀ بارز آن است. کشورهای گوناگون ترکیب‌های متفاوتی از اقلیت‌ها را در درون مرزهای خویش جای داده‌اند. برخی از کشورها، مانند ژاپن، دارای جمعیت نسبتاً همگنی هستند و ویژگی‌های تعیین‌کنندۀ ملیت مردمان‌شان تقریباً دربارۀ همۀ اعضای جامعه صدق می‌کند. از طرف دیگر، در کشورهایی چون ایالات متحدۀ امریکا اشخاص ریشه‌های غیرامریکایی دارند.