القای مغناطیسی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِلقایِ مغناطیسی (magnetic induction)
تولید خواص مغناطیسی در آهن یا دیگر موادِ فرومغناطیس، در مجاورت آهنربا. این مواد در مجاورت آهنربا، تحت تأثیر میدان مغناطیسی ناشی از آهنربا قرار می‌گیرند. خطوط نیروی مغناطیسی با گذر از این مواد سبب می‌شود که ذرات آن‌ها به موازات خطوط میدان مغناطیسی هم‌جهت شوند. خواص مغناطیسی القایی بسته به ماهیت ماده و شدت میدان آهنربا ممکن است دایم باشد یا موقت و با دورشدن آهنربا ناپدید شود. آهنرباهای الکتریکی[۱] را برای ایجاد خواص مغناطیسی القایی موقت و جابه‌جاکردن اشیای فولادی به‌کار می‌برند. خاصیت مغناطیسی‌ای که بر اثر نزدیکی آهنربای الکتریکی در شیء فولادی القا می‌شود، بلندکردن و جابه‌جایی آن را امکان‌پذیر می‌سازد. برای رهاسازی شی‌ء، جریان گذرنده از آهن‌ربای الکتریکی را موقتاً قطع می‌کنند که پس از آن خاصیت مغناطیسی القایی از بین می‌رود.

 


  1. electromagnet