اللمع فی اصول الفقه
اللُّمَع فی‌اصول‌الفقه
کتابی به عربی، در علم اصول فقه شافعی،تألیف ابواسحاق شیرازی. در این اثر پس از مقدمه که در باب تعریف علم و ظن و نیز شناسایی مفهوم تفقه و فقه است، همۀ مباحث اصولی از مباحث الفاظ مانند امر و نهی، عموم و خصوص، مطلق و مقید، مجمل و مبین تا مباحث ادلۀ عقلی چون قیاس و استحسان مطرح و بررسی شده‌اند. به آرای سایر مذاهب اسلامی نیز در آن اشاره شده است (بیروت، ۱۴۰۶ق). بر این کتاب شرح‌های متعدد نوشته شده است. ضیاء‌‌الدین ابوعمر و عثمان بن عیسی هذیانی معروف به عثمان کردی و ابومحمد عبدالله بن احمد بغدادی از شارحان آن به‌شمار می‌روند. ابو‌الفرج مالکی، صاحب‌الحاوی فی‌الفقه، نیز دارای کتابی دیگر با همین نام و موضوع در اصول فقه مالکی است.