الوجیز

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَلوَجیز
(یا: الوجیز فی‌الفروع) کتابی به عربی، در فقه شافعی، تألیف ابوحامد غزالی. ترکیبی است از دو کتاب البسیط و الوسیط، به‌علاوۀ مطالبی تازه. بسیار مورد توجه فقیهان شافعی است و از منابع آنان به‌شمار می‌رود. برخی گفته‌اند کمابیش ۷۰ شرح بر آن نوشته شده است، شرح بزرگ و معروف بر آن خود مستقلاً مورد توجه است. فتح‌العزیز علی کتاب‌الوجیز اثر ابوالقاسم عبدالکریم رافعی است. برخی چون عبدالعزیز بن احمد معروف به سعدالدیری آن را به‌نظم درآوردند. فخرالدین محمد رازی، سراج‌الدین ابوالثنا ارموی، عمادالدین ابوحامد اربلی از دیگر شارحان آن هستند. متن الوجیز سنگین و معانی آن دقیق است و در عین حال حجمی اندک دارد. در این کتاب به آراء فقهای سایر مذاهب فقهی نیز پرداخته شده است.