الوسیوم
اِلوسیوم (Elysium)
(یا: مزارع الیزه[۱]) در اساطیر یونان، عالم باقی یا بهشت. در اصل آن را جزایر آمرزیدگان[۲] می‌دانستند که جایگاه مقربان خدایان است. شاعران دوره‌های بعد آن را منطقه‌ای در هادِس[۳]، جهان مردگان، تصویر می‌کردند که رادامانتوس[۴]، داور مردگان، بر آن حکمفرمایی داشت. به روایت هومر در قرن ۸پ‌م، الوسیوم در منتهی‌الیه غرب سواحل اوکئانوس[۵] قرار داشت (رودی که تصور می‌‌رفت زمین را احاطه کرده باشد)؛ پهلوانانی که لطف خدایان را به خود جلب کرده بودند، زنده به آن‌جا برده می‌شدند و عمر جاودان می‌یافتند. در دوران هِزیود[۶] (ح ۷۰۰پ‌م)، الوسیوم سرای مردگانِ آمرزیده بود و در زمان پیندار[۷] (۵۵۲ـ۴۴۲پ‌م)، فقط انسان‌های صالح به آن‌جا راه می‌یافتند.