الکترونگاتیو
اِلِکتِرونِگاتیو (electronegative)
(یا: منفی‌بار) صفتی برای عناصری که تمایل به‌دست‌آوردن الکترون و تبدیل‌شدن بغه یون منفی دارند. هالوژن‌ها نمونه‌های نوعی عناصر الکترونگاتیوند. مثلاً در کلرید هیدروژن، اتم کُلُر بسیار الکترونگاتیوتر از هیدروژن است. در این حالت مولکول قطبی می‌شود و بار منفی در سمت اتم کُلُر قرار می‌گیرد. راه‌های متفاوتی برای تعیین میزان الکترونگاتیویتۀ عناصر وجود دارد (← الکترونگاتیویته). بنا به روش الکترونگاتیویتۀ مالیکن، این میزان از فرمول (فرمول ۱) محاسبه می‌شود.
فرمول ۱:
در این فرمول، I توان یونیزاسیون و A میل الکترون‌خواهی عنصر است. روشی که بیشتر معمول است روش الکترونگاتیویتۀ پائولینگ است که بنابرآن، نوارهای انرژی وابسته به عناصر براساس مقیاس حاصل از فلوئور، که بیشترین الکترونگاتیویته را دارد و با ارزش چهار مشخص می‌شود، شکل می‌گیرند. برخی از دیگر میزان‌های الکترونگاتیویته برای عناصر دیگر عبارت‌اند از C=۲.۵ ، N=۳.۰ ،O=۳.۵ ،Si=۱.۸ ،P=۲.۱ ،S=۲.۵ ،Cl=۳ ،Br=۲.۸