الکساندر اول (۱۸۸۸ـ۱۹۳۴)
الکساندر اول (۱۸۸۸ـ۱۹۳۴)(Alexander I)
(یا: الکساندر کاراژرژویچ) نایب‌السلطنۀ صربستان (۱۹۱۲ـ۱۹۲۱)، پادشاه یوگسلاوی[۱] (۱۹۲۱ـ۱۹۳۴) و دیکتاتور آن کشور از ۱۹۲۹. پسر دوم پطر اول[۲]، پادشاه صربستان، بود که در ۱۹۱۲ نایب‌السلطنۀ پدر و پس از مرگ پدرش پادشاه کشور اسلاوهای جنوبی[۳] ـ یوگسلاوی ـ شد که در ۱۹۱۸ تأسیس شده بود. رقابت با قدرت‌های همسایه و رقابت‌های داخلی بین کُروات‌ها، صِرب‌ها، و اسلووِنی‌ها الکساندر را به استقرار حکومت دیکتاتوری سوق داد. هنگام دیداری رسمی از فرانسه به قتل رسید و بعدها اعلام شد که دولت موسولینی[۴] محرک این جنایت بوده است. الکساندر در مقام نایب‌السلطنه قابلیت خود را در جنگ‌های ۱۹۱۲ و ۱۹۱۳ بالکان نشان داد و در جنگ جهانی اول فرماندهی کل ارتش صربستان را برعهده داشت. ارتش را در عقب‌نشینی دربرابر قدرت‌های مرکزی[۵] همراهی کرد و سپس ریاست دولت در تبعید صربستان را در کورفو[۶] به‌عهده گرفت و از پایتخت‌های متحدان غربی دیدن کرد. در ۱۹۲۲ با ماری[۷]، دختر فردیناند پادشاه رومانی، ازدواج کرد. پس از او، پسرش پطر دوم قدرت را به‌دست گرفت.