الگزاندرین
اَلِگْزاندْرین (alexandrine)
سطر دوازده هجایی در شعر که پیشینۀ آن به قرن ۱۲م برمی‌گردد و تقریباً همۀ اشعار فرانسوی از قرن ۱۶م به‌بعد در این قالب سروده شده‌اند. در شعر انگلیسی گاه به دو بخش شش هجایی و در شعر فرانسوی به سه بخش چهار هجایی تقسیم شده است. این اصطلاح ظاهراً از یک شعر فرانسوی قرن ۱۲م دربارۀ اسکندر مقدونی گرفته شده که در این وزن بوده است. در انگلیسی در سطر آخر بند اسپنسری[۱] و گاهی نیز به‌عنوان جانشین در اشعاری که در قالب مثنوی حماسی[۲] دَه‌هجایی به‌کار می‌رود.