امرسون، رالف والدو (۱۸۰۳ـ ۱۸۸۲)
اِمِرْسون، رالْف والْدو (۱۸۰۳ـ ۱۸۸۲)(Emerson, Ralph Waldo)
| رالف والدو امرسون Ralph Waldo Emerson | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۰۳م |
| درگذشت | ۱۸۸۲م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | فیلسوف |
| شغل و تخصص های دیگر | محقق و شاعر |
| آثار | طبیعت (۱۸۳۶)؛ رسالات (۱۸۴۱ و ۱۸۴۴)؛ آیین زندگی (۱۸۷۰) |
| گروه مقاله | فلسفه، منطق و کلام |
فیلسوف، محقق و شاعر امریکایی. وی فرزند کشیش وحدت‌گرا[۱]ی مسیحی بود که در هاروارد تحصیل کرد. گرچه مطالعات وسیعی در فلسفه داشت، اندیشه‌اش نقادانه یا نظام‌مند نبود بلکه صرفاً می‌کوشید تا زمینه‌های مطالعاتی تفکرات دینی، ادبی و فلسفی ابتدای قرن ۱۹ را فراهم کند. ملاقات با کولریج[۲] و وردزورث[۳] در ۱۸۳۳ و دوستی پایدارش با کارلایل[۴] اعتقاد رمانتیک به برتری شخصیت و احترام به نوابغ و قهرمانان را در ذهن او جان بخشید. به این اعتقادات رمانتیک امرسون عناصری از ایدئالیسم مطلق[۵] را نیز باید افزود که بر آن اساس شکوفایی نهایی روح، وحدت ذهن و طبیعت را آشکار خواهد کرد. درعین‌حال تأکید امرسون بر نتایج عملی اندیشه‌ها و اصول، از رگه‌ای پراگماتیستی[۶] در تفکر او خبر می‌دهد. این آمیزۀ جسورانه همراه با تحقیر حکیمانۀ تمدن معاصر پیروان بسیاری برای او فراهم آورد. امرسون از دوستداران سعدی بود و دربارۀ او مقاله و چند شعر سروده است. از آثار اوست: طبیعت[۷] (۱۸۳۶)؛ رسالات[۸] (۱۸۴۱ و ۱۸۴۴)؛ خصلت‌های انگلیسی[۹] (۱۸۵۶)؛ مردان برگزیده[۱۰] (۱۸۵۰)؛ آیین زندگی[۱۱] (۱۸۷۰).