امضا
امضا
نوشتن نام و نام خانوادگی، یا به‌کاربردن علایم یا ترسیم شکل خاص در ذیل اسناد، به‌عنوان نشانۀ هویت شخص و تأیید و اقرار او نسبت به صحت و انتساب نوشته‌ها و مفاد ورقه یا سند به او و قبول آن. اشخاص بی‌سواد به‌جای نگارش نام یا رسم علامت، از مهر استفاده می‌کنند و این به‌منزلۀ امضای ایشان است. گاه امضا همراه با مهر شخص حقیقی یا شرکت‌های تجاری یا مؤسسات غیرتجاری است. ورقه یا سندی که به امضای شخص رسیده باشد، بر ضرر او سندیت دارد (مادۀ ۱۳۰۱ قانون مدنی) مگر این‌که معلوم شود امضا یا سند مربوط منتسب به او نیست که می‌تواند آن را انکار کند. امضا به‌معنای اجازه و تنفیذ و قبول معامله یا عمل حقوقی غیرنافذ نیز به‌کار می‌رود. «امضاء معامله بعد از رفع اکراه، موجب نفوذ معامله است» (مادۀ ۲۰۹ قانون مدنی).