امپراتور (عنوان)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

امپراتور (emperor)
عنوانی برای برخی از رؤسای دولت‌ها، به‌ویژه آنان که بر سرزمین‌های گسترده و پراکنده‌ای فرمان می‌رانند. این عنوان نخستین‌بار دربارۀ حاکمان روم باستان به‌کار رفته است. در قرن ۹م، شارلمانی در اروپای غربی این عنوان را احیا کرد و پس از او حاکمان امپراتوری مقدس روم از این عنوان استفاده ‌کردند. تزارهای روسیه (۱۷۲۱) خود را امپراتور می‌خواندند و در قرن ۱۹ ناپلئون اول و ناپلئون سوم در فرانسه، حکام خاندان هوهِنتسولرن[۱] در آلمان و چندین تن از حاکمان امریکای لاتین این عنوان را دربارۀ خود به‌کار می‌بردند. از ۱۸۷۷ تا ۱۹۴۷ مقام سلطنت انگلستان امپراتور یا امپراتریس هند خوانده می‌شد. همچنین، عنوان امپراتور دربارۀ برخی از فرمانروایان غیراروپایی که برای آنان در غرب معادلی یافت نمی‌شود، مانند حاکمان سنّتی چین و ژاپن، هم به‌کار رفته است.

 


  1. Hohenzollern