انباره (فیزیک)
اَنباره (فیزیک)(accumulator)
در الکتریسیته، باتری انبارشی[۱]ای متشکل از تعدادی پیل ثانویۀ شارژ شدنی. نمونۀ رایج آن باتری سربـاسیدی خودروهاست. باتریهای معمولیِ دوازدهولتی خودرو از شش پیل سربـاسیدی ساخته میشود. وقتی موتور خودرو روشن است، دینام[۲] یا مولد جریان[۳] خودرو پیوسته این پیلها را پرمیکند. الکترود[۴]های باتری خودرو از جنس سرب و اکسید سرب، و الکترولیت[۵] آن اسیدسولفوریک است. نوع دیگری از انبارههای متداول، پیل نیکلـآهن با الکترودهایی از جنس نیکل و آهن، و الکترولیتی از هیدروکسید پتاسیم است. جریانی که از هر پیل حاصل میشود، به مساحت فعال صفحاتی بستگی دارد که با الکترولیت در تماساند. اگر به جریانی نیاز باشد که از میزان جریان تولیدی یک پیل تجاوز کند، چند پیل را موازی با هم میبندند. پرکردن باتریها معمولاً با برقراری ولتاژی در حدود ۲.۷ ولت، برای هر پیل، صورت میگیرد و عمل پرکردن تا زمانی ادامه مییابد که ولتاژ هر پیل به مقدار لازم، و چگالی نسبی الکترولیت هم به میزان عادی آن، ۱.۲ تا ۱.۳، برسد. این مقادیر پس از اتمام زمان شارژ نیز حفظ میشوند. آزمودن باتری با چگالیسنج[۶] و ولتسنج[۷] قابل حمل صورت میگیرد. «گاززایی[۸]» یکی از نشانههای پرشدن تقریبی باتریهاست. گاززایی عبارت است از خروج هیدروژن و اکسیژن اضافی، که براثر تجزیۀ آب حاصل میشوند.