انتشار
اِنْتِشار (diffusion)
حرکت اتفاقی و خودبهخود مولکولها و ذرات در سیال (مایع یا گاز)، از بخش پرتراکم بهسوی بخش کمتراکم. انتشار تا زمانی که تراکم در سراسر سیال یکسان شود ادامه مییابد. تفاوت غلظت[۱] بین دو بخش را شیب غلظت[۲] مینامند. در انتشار هیچگونه عمل مکانیکی، ازجمله همزدن یا مخلوطکردن، صورت نمیگیرد. اگر قطرهای جوهر به آب افزوده شود، شیب غلظتی برای مولکولهای جوهر پدید میآید و مولکولهای جوهر در جهت این شیب حرکت میکنند. مولکولها حرکت اتفاقی دارند، ولی احتمال آنکه از قطره جوهر دور شوند، در مقایسه با حرکت بهسمت قطرۀ جوهر، بیشتر است و درنتیجه، مولکولها آنقدر انتشار مییابند که رنگ در همه مایع یکنواخت پخش شود. قانون انتشار را نخستینبار تامس گراهام در ۱۸۲۹ (برای گازها) و آدولف فیک برای مایعات تدوین کردند.