انتفاضه
اِنْتِفاضه
(واژهای عربی به معنای «خیزش») قیام فلسطینیان، بهویژه از ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۳، که طی آن فلسطینیان در سرزمینهای اشغالی نوار غزه و کرانۀ غربی رود اردن در برابر نظامیان مسلح رژیم اشغالگر قدس به مقاومت برخاستند. مبارزۀ اینان برای بهدستآوردن حق تعیین سرنوشت خویش، با پرتاب سنگ و بمبهای بنزینی به نیروهای نظامی اشغالگر همراه بود. توافق صلح ۱۹۹۳ میان رژیم یادشده و سازمان آزادیبخش فلسطین نتیجهای دربر نداشت و گروههای شرکتکننده در انتفاضه، بهویژه شاخۀ نظامی گروه به نام حماس[۱]، با این توافق مخالفت کردند و به مقاومت و مبارزۀ خود ادامه دادند. این قیام، بهرغم تلاشهایی که برای سرکوب آن صورت گرفت، بیشتر گسترش یافت و در آن تا پایان ۱۹۹۱، حدود ۱۳۰۰ فلسطینی به شهادت رسیدند و ۸۰ نفر از اشغالگران کشته شدند. انتفاضۀ دوم از سپتامبر ۲۰۰۰، پس از دیدار آریل شارون[۲] سیاستمدار راستگرای اسرائیل، از مسجدالاقصی[۳] در بیتالمقدس آغاز شد و با گسترهای وسیعتر ادامه یافت. انتفاضۀ فلسطین بهرغم فشارها و نسلکشی رژیم اشغالگر قدس و حمایت بیدریغ قدرتهای جهانی بهویژه امریکا از آن، همچنان با قدرت و صلابت ادامه دارد و ترفندهای سیاسی نیز نتوانسته است از اوجگیری آن بکاهد. نیروهای مقاومت فلسطین ازجمله حماس رژیم اشغالگر قدس را به رسمیت نشناختهاند.