انجمن کتابداران ایران
انجمنِ کتابداران ایران
انجمن حرفه‌ای و غیرانتفاعی تأسیس‌شده در ۱۳۴۵ش، به‌منظور ارتقای دانش حرفه‌ای کتابداران، تشکّل و همبستگی حرفه‌ای کتابداران ایران و دفاع از حقوق حرفه‌ای و اداری آنان در تهران. برابر اساس‌نامه‌ای که در مجمع عمومی به تصویب رسید، انجمن زیرنظر هیئت‌مدیره‌ای انتخابی اداره می‌شد و فعالیت‌های آن را کمیته‌های عضویت، روابط عمومی، آموزش، حقوقی و انتشارات برعهده داشتند. انجمن در دورۀ حیات خود کوشید با برگزاری دوره‌های کوتاه‌مدت کتابداری، رایزنی با سازمان امور اداری و استخدامی، و انتشارات نشریات تخصصی و نشریات ادواری (نامۀ انجمن کتابداران ایران و خبرنامه) و همچنین عضویت در مؤسسات علمی و پژوهشی داخلی و مؤسسات بین‌المللی کتابداری پایگاه اجتماعی و دانش کتابداران ایرانی را ارتقا بخشد و از حقوق حرفه‌ای و فرهنگی آن‌ها دفاع کند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، انجمن به‌دلیل پاره‌ای عوامل مالی و سیاسی در ۱۳۶۰ تعطیل شد، ولی پاره‌ای از کتابداران همواره از ضرورت وجود چنین انجمنی دفاع می‌کردند؛ تا آن‌که در ۱۳۷۹ فعالیت این انجمن، برابر اساس‌نامۀ جدید، با نام «انجمن کتابداری و اطلاع‌رسانی ایران» مجدداً رسمیت یافت. هدف این مؤسسه غیرانتفاعی که تاکنون نیز ادامه دارد پیشبرد و ارتقای دانش کتابداری و اطلاع‌رسانی و مهم‌ترین وظیفۀ آن اجرای تحقیقات علمی و فرهنگی، ارائۀ خدمات آموزشی و پژوهشی و تشکیل همایش‌های علمی است.