اندومیون (اسطوه)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِنْدومیون (اسطوه)(Endymion)

در اساطیر یونان، شبان یا شکارچی جوان زیبارو. سِلِنه[۱] (سلین)، ایزدبانوی ماه هر شب به دیدارش می‌رفت. سلنه او را هنگام خواب در غاری در کوه لاتموس[۲] در کاریا[۳]، بوسید و اندومیون را به خوابی ابدی فرو برد که در آن عمر جاودان یافت. به روایت دیگر، اندومیون فرزند زئوس[۴] و یک پری[۵] و محبوب آفرودیت[۶] بود. زئوس با جاودانه‌کردن اندومیون در خواب، به آرزوی او که جوانی جاودان بود تحقق بخشید. منظومۀ اندومیون (۱۸۱۸)، اثر جان کیتس[۷]، تمثیلی از جست‌وجو برای دستیابی به کمال است.

 


  1. Selene
  2. Mount Latmos
  3. Caria
  4. Zeus
  5. nymph
  6. Aphrodite
  7. John Keats