انفصال از خدمات دولتی

اِنفِصال از خدمات دولتی

از مجازات‌های اداری و تعزیری کارمندان دولت. انفصال از خدمات دولتی با حکم دادگاه (کیفری یا اداری) است که به‌موجب آن مستخدم دولت برای همیشه (انفصال ابد) یا مدت معیّن (انفصال موقت) از اشتغال به شغل خاص یا از خدمات دولتی ممنوع و محروم می‌شود. گاه مجازات انفصال، مجازات تبعی است، مانند کارمندان دولت که مرتکب جرم ارتشا شوند، علاوه بر مجازات اصلی، به انفصال از خدمت دولتی نیز محکوم می‌شوند (مادۀ ۱ و مادۀ ۳ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشا، اختلاس و کلاهبرداری مصوب ۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام)، و گاه مجازات اصلی است، مانند عدم اجرای دستور مقام قضایی توسط ضابطین دادگستری یا مأموران دولتی که مجازات آن سه ماه تا یک سال انفصال از خدمت دولت یا حبس است (مواد ۱۶ و ۱۰۵ آئین دادرسی کیفری). تعریف وضعیت انفصال دایم و موقت از نظر مقررات استخدام دولتی، در مادۀ ۱۲۴ قانون استخدام کشوری مصوب ۳۱/۳/۱۳۴۵ و نیز در مادۀ ۹ قانون رسیدگی به تخلفات اداری مصوب ۷/۹/۱۳۷۲ آمده است.