اهرن القس
اَهْرُن‌القِسّ (قرن ۷م)(Aaron)
(یا: اهرن اسکندرانی؛ اهرن همان هارون و قِسّ به‌معنی روحانی است) پزشک یهودی و از دانشمندان مدرسۀ اسکندریه در دورۀ هراکلیوس امپراتور روم (حک: ۶۱۰ـ۶۴۱م)، در صدر اسلام در شهر اسکندریه می‌زیست. او دایرةالمعارفی طبی شامل ۳۰ مقاله به نام کُنّاش به زبان یونانی نوشت و سپس گوسیوس آن را به سریانی ترجمه کرد. ماسرجویه، این کتاب را به زبان عربی برگرداند و دو مقاله نیز بدان افزود. کنّاش نخستین کتاب طبّی بود که به زبان عربی ترجمه شد. عمر بن عبدالعزیز، خلیفۀ اموی، نسخۀ ترجمۀ ماسرجویه را در گنجینۀ کتابخانه‌های دولت بنی‌امیه یافت و آن را میان مسلمانان انتشار داد.