اوج زمینی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اوج زمینی (apogee)

نقطه‌ای از مدار بیضی‌شکل هر جسم در گردش به دور زمین که در آن، جسم در دورترین فاصله از زمین قرار می‌گیرد.