اوداج اربعه

اوداج اَربَعه

(جمع وَدَج/وداج، به معنی رگ گردن) در فقه، به مری، حلقوم (نای)و دو شاهرگ که در دو طرف حلقوم قرار دارند، گویند. از این اصطلاح در باب صید و ذباحه سخن می‌رود. قطع کامل اوداج اربعه، از شرایط ضروری ذبح شرعی در حیوانات است و بدون آن حیوان تذکیه نمی‌شود. این بریدن باید از جلوی سر باشد نه پشت آن، اما در میان حیوانات شتر استثناست و تذکیه آن با نَحْر صورت می‌پذیرد. چنانچه شتر را مانند دیگر حیوانات، با قطع اوداج اربعه ذبح کنند، گوشتش حرام خواهد شد. قطع اوداج اربعه باید پیاپی باشد طوری که عرفاً صدق کند که یک‌باره بریده شده است.