اوراق بهادار
اوراق بَهادار
اسناد مالی که متضمن حق یا نفع مالی یا اعتباری برای دارندۀ آن باشد. به‌موجب قانون بازار اوراق بهادار در ایران مصوب ۱/۹/۸۴ اوراق بهادار چنین تعریف شده است: «هر نوع ورقه یا مستندی است که شخص حقوق مالی قابل نقل و انتقال برای مالک عین یا منفعت آن باشد. شورا[ی بازار اوراق بهادار] اوراق بهادار قابل معامله را تعیین و اعلام خواهد کرد. مفهوم ابزار مالی و اوراق بهادار در متن این قانون معادل هم در نظر گرفته شده است». ویژگی مهم این اوراق آن است که به‌سهولت قابل نقل و انتقال است و از طریق پشت‌نویسی (ظهرنویسی) یا قبض و اقباض مورد معامله قرار می‌گیرد، مانند ورقۀ سهم، قبض انبار، بارنامه و گواهی سپرده و امثال آن. اوراق بهادار، از جمله اسناد تجاری است و معمولاً میان بازرگانان استفاده دارد. بعضی اوراق بهادار، مانند ورقۀ سهم شرکت‌های سهامی عام در بازار مخصوصی به‌نام بورس اوراق بهادار، و از طریق کارگزاران بورس مورد معامله قرار می‌گیرد. اوراق قرضه نیز اوراق بهاداری است که از سوی دولت تضمین و برای رفع نیازهای دولت به مردم فروخته می‌شود. اوراق مشارکت نیز اوراق بهاداری است که سازمان‌های دولتی با کسب مجوز از بانک مرکزی برای مشارکت مالی مردم در پروژه‌ای خاص مانند صنایع پتروشیمی، برق، سدسازی و امثال آن به مردم می‌فروشند. این اوراق و سود مشارکت مربوط به آن توسط دولت و سیستم بانکی تضمین می‌شود.