اوریات

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اُورْیات

(نیز: ارویاد؛ اُریاد؛ اویرات) طایفۀ بزرگ مغول، از گروه طوایف درلیگین. خوانین اوریات از بزرگان دولت چنگیز بودند و در تصرف ماوراء‌النهر و خوارزم و ایران شرکت داشتند و پس از تشکیل دولت ایلخانی ایران در بعضی مناطق کشور صاحب مقام و منصب شدند. گروهی از این مردم در آغاز قرن ۹ق، به‌خدمت دولت جلایری درآمدند و بسیاری از آنان پس از تشکیل دولت صفوی به قزلباشان پیوستند. مراد سلطان اوریاد، سرپرست سلطان مراد میرزا صفوی، ولیعهد رستم میرزا صفوی، حاکم قندهار، بود. اوریات‌ها در جنگ شاه‌‌عباس با دولت عثمانی شرکت داشتند. بقایای استحاله‌یافتۀ اوریات‌ها در ورامین و میانه سکونت دارند. گروهی از چادرنشینان ایل قشقایی نیز از اوریات‌ها هستند.