اوس بن حجر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَوس بن حَجَر (قرن ۶م)
شاعر عصر جاهلیت و از نخستین مرثیه‌سرایان حرفه‌ای عرب، از قبیلۀ تمیم. او را پدر سلسله‌ای از شعرا و حاملان شعر قبایل، ازجمله زُهیر، کعب بن زُهَیر، حُطَیئه، جمیل بن مَعمَر، کُثَّیر و فَرَزدق، شمرده‌اند. از زندگی‌اش اطلاع چندانی دردست نیست، و از وی دیوانی مکتوب یافت نشده است. شعرش اغلب در هجای قبایل دشمنِ طایفۀ اوست. معروف‌ترین اشعارش را در رثای فضالة بن کَلدَه، رئیس قبیلۀ بُنواسد، گفته و دو قصیده‌اش در وصف جنگ‌افزارها، به‌ویژه کمان، پرآوازه است. شعری مشهور نیز در توصیف گورخر دارد که ابن قُتَیبه بر آن شرح نوشته است. گزیده‌ای از اشعار او، با ترجمۀ آلمانی (وین، ۱۸۹۲)، و مجموعه‌ای نیز با نام دیوان اوس بن حجر چاپ شده است (بیروت، ۱۹۶۰).