اولمان، والتر (۱۹۱۰)
اولْمان، والتر (۱۹۱۰)(Ullmann, Walter)
مورّخ انگلیسی تاریخ قرون وسطا، زادۀ اتریش، و کارشناس مشهور تاریخ اروپا در قرون وسطا و به‌خصوص در دوران زمامداری پاپ در آن عصر. در دانشگاه‌های وین[۱]، اینسبروک[۲]، و مونیخ درس خواند. از ۱۹۳۵ تا زمان الحاق اتریش به آلمان نازی در ۱۹۳۸ (← آنشلوس) در دانشگاه وین تدریس می‌کرد و پس از آن به انگلستان مهاجرت کرد. در آن‌جا نخست به سمت مدرّس تاریخ قرون وسطا در دانشگاه لیدز منصوب شد (۱۹۴۷ـ۱۹۴۹)، سپس به کیمبریج رفت و در آن‌جا تا پایان زمان اشتغال خود در مناصب مختلف باقی‌ماند. آثار او، که تأکیدی است بر عوامل قانون‌خواهی و اهمیت ایدئولوژی در تاریخ، عبارت‌اند از تصور قرون وسطایی از قانون[۳] (۱۹۴۶)، خاستگاه‌های تفرقۀ بزرگ[۴] (۱۹۴۸)، توسعۀ حکومت پاپ در قرون وسطا[۵] (۱۹۵۵)، و تاریخچۀ زمامداری پاپ در قرون وسطا[۶] (۱۹۷۴).