اونانیمیسم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اونانیمیسم (Unanimism)

جنبشی در ادبیات فرانسوی. مبتنی‌بر مفهوم روان‌شناختی خودآگاهی جمعی است. این جنبش، که ژول رومن[۱] در ۱۹۰۸ آن را پایه‌گذاری کرد، بر نوشته‌های گروه صومعه[۲] تأثیر گذاشت؛ این گروه متشکّل از شاعران جوان، از قبیل ژرژ دوآمِل[۳]، شِنِوییِر[۴]، و ویلدراک[۵] بود. دوآمل در رمان‌های پاسکیه[۶] این نویسندگان را توصیف کرده است.

  1. Jules Romains
  2. Le groupe de l’Abbaye
  3. Georges Duhamel
  4. Chennevière
  5. Vildrac
  6. Pasquier