اووید

اووید (۴۳پ‌م ـ۱۷م)(Ovid)

(نام اصلی: پوبلیوس اوویدیوس ناسو) شاعر لاتینی. اشعار او بیشتر به مضامین عشق (اَمورس، ۲۰پ‌م)، هنر عشق‌ورزیدن (آرس آماتوریا، ۱پ‌م)، اسطوره‌شناسی (دگردیسی‌ها، ۲م)، و تبعید (تریستیا، ۹ـ۱۲م) می‌پردازند. در سولمو به‌دنیا آمد و به‌منظور آمادگی برای حرفۀ حقوق، سخنوری آموخت، اما خیلی زود به ادبیات روآورد. به‌‌دستور اوگوستوس (۹م) به تومیس، واقع در دریای سیاه، تبعید شد و همان‌جا درگذشت. آثار فرهیخته، طنزآمیز، و تأسف‌انگیز شخصی او در قرون وسطا و رنسانس فوق‌العاده اثرگذار بود. دیگر آثار او عبارت‌اند از مکتوبی از پونتو؛ فاستی، که گاه‌شمار منظوم است؛ و هرویدس. همۀ اشعار باقی‌مانده از او در قالب مزدوج‌ رثایی سروده شده‌اند، به استثنای دگردیسی‌ها که شش‌رکنی است.