اوگ دو سن ویکتور
اوگ دو سَن ویکتور (۱۰۹۶ـ۱۱۴۱م)(Hugh of Saint Victor)
فیلسوف و متکلم فرانسوی. مشرب عارفانهاش دیر سن ویکتور[۱] در پاریس را به یکی از مراکز علمی بزرگ قرون وسطا[۲] تبدیل کرد. نسل او به خاندان سلطنتی بلانکنبورگ[۳] در ساکسونی (زاکسن)[۴] میرسید. در نوجوانی به جرگۀ کشیشان اوگوستینی دیر هامرسلِوِن[۵] پیوست. در ح ۱۱۱۵م به پاریس رفت و مقیم دیر اوگوستینی سن ویکتور شد. در ۱۱۳۳م ریاست مدرسۀ دیر را بهدست گرفت و تا مرگش در این مسند باقی ماند. اوگ با الهام از تعالیم اوگوستین[۶] قدیس زندگی تأملی را به سه مرتبه تقسیم کرد: ۱) کوگیتاتیو[۷] یا تفکر که به کمکش خداوند را در طبیعت بازمیشناسیم؛ ۲) مدیتاتیو[۸] یا مراقبه که به واسطهاش خدا را در خود مییابیم؛ و ۳) کونتمپلاتیو[۹] یا تأمل که از رهگذرش خداوند را رودررو میبینیم. او همچنین علم را به علم نظری (شامل الهیات، ریاضیات، طبیعیات، و موسیقی)، علم حیل، و علم مقال (بلاغت و جدل) تقسیم کرد. تألیفات او طیف وسیعی را دربر میگیرند. از مهمترین آثار اوست: تعلیمات[۱۰] که یک دایرةالمعارف است؛ مجموعۀ جملات[۱۱]، راهنمای فلسفه و کلام.