اپامینونداس (ح ۴۲۰ـ۳۶۲پ م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
اِپامينونْداس

اِپامینونْداس (ح ۴۲۰ـ۳۶۲پ‌م)(Epaminondas)

سردار و سیاستمدار اهل تِب[۱]. همراه پِلوپیداس[۲]، اِسپارت را در لئوکترا[۳] شکست سختی داد (۳۷۱). به مِسِنیا[۴] و آرکادیا[۵] استقلال بخشید. در ۳۶۲پ‌م براثر جراحت‌های وارده از نبرد مانتی‌نیا[۶]، درگذشت؛ امّا پیش از آن موفق شد سیادت تب را تحکیم بخشد. در ۳۶۹پ‌م، اِپامینونداس به تنگۀ کورَنت[۷] حمله بُرد، سیکوئون[۸] را به تِب ضمیمه کرد و مگالوپولیس[۹] را در آرکادیا بنا نهاد. در ۳۶۶ و ۳۶۲پ‌م، حملات موفقی را در نبرد پلوپونز[۱۰] انجام داد. در نبرد دوم، اتحادیۀ تازه تأسیس اِسپارت را در مانتی‌نیا مغلوب کرد.




  1. Theban
  2. Pelopidas
  3. Leuctra
  4. Messenia
  5. Arcadia
  6. Mantinea
  7. Corinth
  8. Sicyon
  9. Megalopolis
  10. Peloponnese