اکد
اَکَد (Akkad)
از اقوام سامی شمالی[۱]. در ۲۳۵۰پ‌‌م بر سومریان ظفر یافتند و حکومت بین‌النهرین را به‌دست گرفتند. زبان آنان سامی (اکدی کهن) بود. لفظ اکد به استان شمالی بابل[۲] نیز اطلاق می‌شد. شهر باستانی اکد را سارگن اول[۳] در مرکز بین‌النهرین بنا نهاد و در اواخر هزارۀ سوم پ‌‌م مرکز حکومت بود؛ محل آن نامعلوم است، ولی کنار رود فرات، جایی نزدیک بابل، واقع بوده است.