اکسل راد، جولیوس (۱۹۱۲ـ۲۰۰۴ )
اَکسِلْراد، جولیوس (۱۹۱۲ـ۲۰۰۴ )(Axelrod, Julius)
عصبداروشناس[۱] امریکایی. در ۱۹۷۰، بهسبب تحقیقاتش در زمینۀ ناقلهای عصبی[۲] (پیامبرهای شیمیایی مغز) با دو زیستفیزیکدان[۳] با نامهای برنارد کاتس[۴] و اولف فون اویلر[۵]، مشترکاً جایزۀ نوبل پزشکی را دریافت کرد. اکسلراد میخواست بداند چرا این پیامبرها پس از انتقال پیام از کار میافتند. او در تحقیقاتش چند آنزیم اختصاصی یافت که بهسرعت ناقلهای عصبی را تجزیه میکردند. اکسلراد در نیویورک زاده شد و در کالج نیویورک[۶]، دانشگاه نیویورک، و دانشگاه جورج واشینگتن[۷] درس خواند. بعدها این سمتها را به عهده گرفت: دستیار آزمایشگاه بخش باکتریشناسی دانشکدۀ پزشکی دانشگاه نیویورک (۱۹۳۳ تا ۱۹۳۵)، داروساز آزمایشگاه بهداشت صنعتی[۸] (۱۹۳۵ تا ۱۹۴۶)، همکار تحقیقاتی در بیمارستان یادبود گلدواتر[۹] (۱۹۴۶ تا ۱۹۴۹)، داروساز همکار و سپس، داروساز ارشد مؤسسۀ ملی قلب[۱۰] (۱۹۴۹ تا ۱۹۵۵). در ۱۹۵۵، رئیس بخش داروشناسی انستیتوی ملی سلامت روانی[۱۱] شد.